Inori (Prayer)

A smile stolen from the eyes I watched

That distant night when blood was shed

Sorrowfully I gaze at the bodies lying face down

Avoiding the sound of the silence

A vow to seek revenge to my last breath

Glows in the chilly flames

The night wind waits until the flame-colored eyes come home

This anger, someday, I pray--

The endless desire to let these scars rust together

Why are people so hurt by loneliness?

The memory of warmth in the palm of my hand is

Trembling with every breath I take

It rings forever, the elegy of the ghosts

The screams of that time never end

Decay only shatters those bones into dust

They disappear in the dark sky

The night wind waits until the flame-colored eyes come home

This anger, someday, I pray--

The night wind waits until the flame-colored eyes come home

This anger, someday, I pray—

คำอธิษฐาน

รอยยิ้มถูกช่วงชิงไปจากดวงตาที่ฉันเฝ้ามอง

ค่ำคืนอันยาวนานเมื่อพลังแห่งชีวิตต้องหลั่งริน

ในความทุกข์ทรมาน ฉันเฝ้ามองร่างที่ค่อยๆล้มลง

พยายามหลีกหนีเสียงแห่งความเงียบงัน

คำสาบาน...ที่จะแก้แค้น ตราบจนลมหายใจสุดท้าย

เปลวเพลิงอันเยือกเย็นที่เปล่งประกาย

สายลมแห่งความเงียบเฝ้ารอคอยที่จะหวนคืน

ในความโกรธแค้นนั้น ฉันอธิษฐาน...

ความปรารถนาที่ไม่สิ้นสุด รังแต่จะสร้างความบอบช้ำให้จิตใจ

ทำไมผู้คน...ถึงต้องเจ็บปวดกับความอ้างว้าง

ความทรงจำอันแสนอ่อนโยนที่เคยได้สัมผัส

ความทุกข์ทรมานที่ยังคงอยู่ทุกลมหายใจ

บทเพลงไว้อาลัยที่ยังคงก้องกังวานอยู่ชั่วนิรันดร์

เสียงกรีดร้องในกาลเวลาที่ไม่เคยจบสิ้น

ร่างกายที่สูญสลายเหลือเพียงแต่เถ้าธุลี

ทุกสิ่ง...สูญสลายไปกับท้องฟ้าที่แสนมืดมิด

สายลมแห่งความเงียบเฝ้ารอคอยที่จะหวนคืน

ในความโกรธแค้นนั้น ฉันอธิษฐาน...

สายลมแห่งความเงียบยังคงเฝ้ารอคอยที่จะหวนคืน

ในความโกรธแค้นนั้น ฉันอธิษฐาน...

คนอย่างเธอจะใช้ชีวิตอยู่คนเดียวได้อย่างนั้นเหรอ...

ใต้ฝ่าเท้าฉันคือทะเล...ที่ไร้ก้นบึ้ง

ทุกคนเฝ้าจับตามองฉันอยู่ว่าเมื่อไหร่....

จะตกลงไปสักที

พร้อมทั้งคิดว่า

“คนอย่างเธอน่ะ รีบๆจมหาย แล้วก็ตายไปซะ”

ใช่...คนอย่างฉันสมควรที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปเหรอ

เกลียดตัวเองที่ไม่สามารถเชื่อใจคนอื่น

เกลียดตัวเองที่ไม่สามารถเชื่อใจตัวเอง

พวกเธอก็เกลียดฉันที่เป็นแบบนี้ใช่ไหม…

ฉันจะเข้มแข็งขึ้น

จะไม่ยอมแพ้...

“อยากจะเป็นดั่งสายลม สายลมที่เป็นดั่งลมหายใจ บางครั้งก็อาจเป็นอุปสรรคให้กับเธอ หรือพัดพาคราบน้ำตาให้เหือดหาย ฉันอยากเป็นสายลมแบบนั้น แต่ยังไงฉันก็เป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่ง มีบางครั้งที่ท้อและต้องเสียน้ำตา แต่ว่านะ...ฉันจะไม่ยอมแพ้อีกแล้ว ฉันจะเข้มแข็งขึ้น เพื่อปกป้อง...คนที่คอยปกป้อง และถ้าถึงเวลานั้นอย่าลืมหันมามองฉัน และจับมือฉันไว้เหมือนเดิมนะ”

I’ll be here for you forever.